Sinds ik mama ben, heb ik een nieuw heimelijk genoegen: naar mijn kind kijken als hij slaapt. De kleine man ligt het liefst op zijn buik met zijn hoofd tegen het hoofdeinde van zijn bedje. Maar ik tref hem ook regelmatig met zijn billen omhoog of in een scherpe driehoek. Zijn haren in de war en dromend van weet niet wat. Hoe simpel kan groot geluk zijn.
