Ik weet het. Het ligt aan mij. Achter de feiten aan. Hink, stap, sprong. Eén voet struikelt over wat was, terwijl de andere voet in de pas probeert te lopen met jullie stappen. Mijn grote meiden. Mijn grote kleine man. Als ik mijn ogen sluit voel ik jullie handjes nog in de mijne. Met dezelfde zwaai ik jullie nu gedag. Blond en wapperend naar een bestemming voorbij mijn horizon die moet worden ingevuld door jullie verhalen. Brengen gebeurt alleen nog bij de kleinste die heus de kleinste niet meer is. Zijn hand zoekt soms per ongeluk de mijne, als we honderduit praten. Maar meestal kijk ik tegen een te grote rugzak aan die een paar stappen voor me de school in dendert. Laatste jaar middenbouw, na de zomer op kamp.
Oudste stuurt een berichtje of ze vrijdagavond kan oppassen. Het is tot half één. Middelste wil graag naar een concert met beste vriendin Z. Hallo Wereld, wat ben je mooi! Ik zet de deur op een kier en schuif de springplank weer een stukje verder. Ik loop erop en veer op het puntje heen en weer. De klok aan de muur tikt. Geen haast, fluister ik. De wijzers lachen spottend als de Cheshire Cat en ik trek mijn gympies maar weer aan.
Hink, stap, sprong. Geen broek meer die kleine man past en onder zijn shirts piept een navel tevoorschijn. Maar als ik in mijn favoriete webwinkeltje de kleren aanwijs waarin ik hem wel zie lopen, knikt hij stellig van nee en legt me uit dat hij zelf wil kiezen. Want zijn smaak is nu eenmaal anders dan die van mij. Ik lach door mijn verbazing heen. Wanneer zijn we hier beland? Toen ik mijn veters aan het strikken was?
Ik weet het. Het ligt aan mij. Achter de feiten aan. Hink, stap, sprong. Terwijl ik de foto’s nog aan het inplakken ben, ligt er alweer een nieuw leeg album op tafel. Daarin draagt kleine man het horloge dat hij voor zijn negende verjaardag hoopt te krijgen van opa en oma. Daarin viert oudste haar eerste Koningsdag zonder ons. Daarin is middelste brugpieper af en haar rugzak zoveel lichter.
De klok aan de muur tikt. Geen haast, fluister ik. De wijzers lachen spottend als de Cheshire Cat. Hallo Wereld, wat ben je mooi!
