Wat plant een zaadje van liefde? Een opstandige lok die niet achter een oor wil blijven zitten? Een lach waarin onzekerheid schuilt? Een stem die gemaakt is om de verhalen van Toon Tellegen voor te lezen? Een onverwachte vraag? Of je adem die zacht. Ineens. Vanzelf.
De nieuwsgierigheid in je bruine ogen waren het voor mij
Je lange lijf en zachtheid. Verscholen achter standje keet. Een zaadje van liefde dat vriendschap werd. Als de niet te sturen oogst in ons vierkante-meter-moestuintje elk jaar.
Maar alles wat aandacht krijgt groeit.
Zo rolden we door onze eerste jaren
Mixed tapes.
Brieven.
Lachen.
En urenlang ouwehoeren aan de telefoon.
Tot het stopte
Fast forward.
En weer begon.
We kennen ons verhaal van binnen en van buiten lief
Van de stukjes die we achteraf pas legden in de puzzel waarvan de bovenste hoekjes voor altijd kwijt zijn.
Kwijt maar niet weg. Ze zijn verweven in het leven dat we samen vorm gaven.
Geven.
Nog altijd.
En als je het me op dit moment zou vragen
Dan zou ik antwoorden: moe maar gelukkig.
Omdat ik eigenlijk wil slapen maar in woorden de liefde wil vangen die ik voor je voel.
Mijn lief.
Niet te doen
Maar alles wat aandacht krijgt groeit
En de oogst in ons vierkante-meter-moestuintje blijft me verrassen.
