Een muzikant van vijftig die seksueel agressieve berichtjes stuurt naar jonge meiden
Ze weet dat ze van hem afhankelijk is als ze straks op het podium staat. Perks of the job, vindt hij, terwijl hij een foto maakt van zijn stijve piemel. Een gelauwerd artiest die een hoge prijs blijkt te hangen aan in hem gesteld vertrouwen. Voor wat hoort wat híj wil. Ze bevriest. Een man met miljoenen die een omgeving dichttimmert vol machtsmisbruik en testosteron. Ze krijgt geen adem. Maar boys will be boys.
Ze tekent een contract dat een voorbode bleek van een hand die te lang op haar billen bleef rusten
Voorbodes die overal zijn. Zichtbaar voor iedereen die ze wil zien.
In ons taalgebruik.
Als man ooit wel eens zomaar uitgescholden voor hoer?
Op straat.
Als man ooit wel eens de benen uit je lijf gehold in het donker?
Op social.
Als man ooit wel eens aangesproken op de hoeveelheid bloot die je laat zien?
In beeldvorming. In campagnes. In grappen. In sollicitaties. Op scholen.
De werkelijkheid op zijn kop
Alweer en nog steeds. Verdomme.
Dat we het pas kunnen oplossen als vrouwen het gaan delen.
Dat het misschien haar eigen schuld was.
Dat het niet zo bedoeld was.
We mogen toch nog wel flirten
Wat zeg je? Je weet dondersgoed het verschil tussen flirten en ongewenst gedrag. Dus bespaar me je oordeel over mijn billen en borsten. Ik wil je gedachten niet horen over wat ik met je doe of wat je met me wil doen. Bevrijd me van de sluimerende agressie die verdekt staat opgesteld achter ongepaste complimenten. De ogen die me blijven volgen en de onvrijheid die ik voel door jouw impertinentie. Als je denkt dat dat flirten is, kan ik zonder en de wereld ook.
Boos ja
Om wat het naar boven haalt. Om wat het betekent voor mijn dochters, mijn nichtje en al die andere jonge vrouwen. Om de verhalen van vriendinnen. Hoe het ons heeft gevormd. En hoe we het deels hebben geïnternaliseerd. Een flinterdunne strategie als ik zie wat de aflevering van Boos losmaakt aan oud zeer, woede en gelukkig ook strijdlust. Een advertentie in de krant met de spijker op een van de vele koppen die dit monster heeft. Als je het nog niet wist, laat al deze reacties je huiswerk zijn.
En het kan anders
Ik hoef alleen maar te denken aan de mannen in mijn leven. Mijn vader, mijn broer en mijn strijdbare lief die wil dat zijn dochters het beter krijgen. Ik denk aan mijn zachtaardige zoon en zijn lieve neven en hun verontwaardiging. Ik denk aan al die mannen die naast ons gaan staan. Letterlijk, in onveilige situaties. En in onze strijd. Ik denk aan Tim Hofman, Ramsy Nasr en Johan Fretz.
Wild aantrekkelijk, mocht je het willen weten.
Maar daar ga ik hun niet mee lastig vallen.
